- ancilla
- ancilla, ae, f. dim. [ancula], a maidservant, handmaid, female slave (com. used as fem. of servus, instead of serva).I.Lit., Liv. Andron. ap. Non. p. 153 (Trag. Rel. p. 3 Rib.): Am. Quis me tenet? Br. Tua Bromia ancilla, Plaut. Am. 5, 1, 25:II.
ecqua ancilla est illi?
id. Mil. 3, 1, 199:Servos, ancillas amove, atque audin?
id. Trin. 3, 3, 70 et saep.:ancilla aere empta,
Ter. Phorm. 3, 2, 26; so id. And. 3, 1, 3; 5, 1, 19; id. Heaut. 1, 1, 78; 5, 1, 20 et saep.:ancillarum beneficio emitti,
Cic. Har. Resp. 42:ducebat ancillarum greges,
id. Mil. 55:hunc servi ancillaeque amant,
id. Verr. 2, 3, 4:cum ancillarum puerorumque comitatu,
id. Mil. 10 al.:occultat se in tugurio mulieris ancillae,
Sall. J. 12, 5; Hor. C. 2, 4, 1; id. S. 1, 2, 63; 1, 2, 117; 2, 3, 215; id. Ep. 1, 18, 72:nec (liberi) ancillis aut nutricibus delegantur,
Tac. G. 20; id. Or. 29:ancilla dominā validior,
id. A. 14, 63.—Trop.:terrā usus mortalium semper ancillā,
Plin. 2, 63, 63, § 155.—As a term of reproach, of one servilely devoted to any thing:Fufidius ancilla turpis,
Sall. H. 1, 15, p. 218 Gerl.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.